بوی بهشت ...

بوی بهشت می وزد ازکربلای تو
ای کشته باد جان دو عالم فدای تو
‏برخیز و باز بر سر نی آیه­ای بخوان
ای من فدای آن سر از تن جدای تو
‏اندر منا ذبیح یکی بود و زنده رفت
ای صد ذبیح کشته شده در منای تو
‏رفتی به پاس حرمت کعبه به کربلا
شد کعبه حقیقتی دل کربلای تو
‏اجر هزار عمره و حج در طواف توست
ای مروه و صفا به فدای صفای تو
‏تا با نماز خوف تو گردد قبول حق
شد سجده گاه اهل یقین خاک پای تو
‏با گفتن رضا بقضائک به قتلگاه
شد متحد رضای خدا با رضای تو
‏تو هرچه داشتی بخدا دادی ای حسین
فردا خداست جل جلاله جزای تو
خون خداست خون تو و جز خدای نیست
ای کشته خدا به خدا خونبهای تو